- шужыль
- шужыльГ.1. кочедык; кривое шило для плетения лаптей
Тошты шужыль старый кочедык.
Мӹнь нивлӓм плетем. Охыр кидӓ агыл, а шужыль доно. [/i]«Кырык сир.»[/i] Я лыко плету. Не голыми руками, а кочедыком.
2. в поз. опр. кочедычный, кочедыка; относящийся к кочедыкуСтепан шужыль вурдым охоницӓ пыдыргы доно ягылтен шӹнзӓ. [/i]В. Сузы.[/i] Степан шлифует осколком стекла ручку кочедыка.
Сравни с:
сӱзлӧ
Марийско-русский словарь . 2015.